De geveltuin aan de Bloemkwekerstraat noemen we een geveltuin XXL. Dat is niet voor niks. De openbare ruimte is ingeruild voor tuinen van drie meter diep. Deze tuinen blijven in eigendom van de gemeente. Het beheer is in handen van de bewoners. Mocht dit experiment over drie jaar zijn mislukt, dan kan de gemeente besluiten om de tuinen op te heffen. Dat willen we uiteraard voorkomen en daarom is goed nagedacht over de robuustheid en levensduur van de tuinen. Het onderhoud moet eenvoudig zijn, zonder veel energie en met een vanzelfsprekendheid. Niet iedereen wil immers elke zaterdag in de tuin werken. In totaal zijn er zeven portieken. Ieder portiek heeft twee tuinen. Daarbij komt de verantwoordelijkheid bij minimaal 14 mensen te liggen. Ieder heeft zijn eigen stukje en kan deze naar eigen idee inrichten.
Om het beeld van de straat eenduidig te houden is gewerkt met een betonrandje, een hek en een haag over de volle lengte van de straat. Deze vormen de overgang tussen het trottoir en de tuinen. Deze overgang is scheiding en bindmiddel tegelijk. Mensen blijven staan voor het hek om naar de tuinen te kijken en er wordt een praatje gemaakt. Voor de portieken zijn stoepen aangelegd van gebakken klinkers. Deze onderscheiden zich van het trottoir door kleur en maat. Daarmee is het duidelijk wanneer je op het terrein van het portiek staat en wanneer op het openbare trottoir. In één maand is het project aangelegd en de bewoners en passanten kijken er met ongeloof en trots naar. De Bloemkwekersstraat doet haar naam weer eer aan.
Samenwerkende partners: Wolbert van Dijk, Aktiegroep Oude Westen, Gemeente Rotterdam